بررسی تاثیر عصاره هیدروالکلی گیاه اسطوخودوس بر عفونت ناشی از کیست ژیاردیا لامبلیا در موش سوری

مقدمه ژیاردیا لامبلیا یکی از ‌‌شایع‌‌ترین تک یاخته‌‌های دستگاه گوارش انسان می‌‌باشد. در حال حاضر داروهای ضد ژیاردیایی دارای اثرات جانبی مختلفی می‌‌باشند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عصاره هیدروالکلی گیاه اسطوخودوس بر روی ژیاردیا لامبلیا می‌‌باشد. مواد و روش‌‌ها در مطالعه حاضر تعداد 25 سر موش سوری بطور تصادفی به 5 گروه که عبارتند از: کنترل سالم، کنترل دارو (مترونیدازول)‌‌ و 3 گروه آلوده به انگل تحت درمان با دوزهای 200،100 و mg/ml 400 عصاره اسطوخودوس تقسیم شدند. عصاره اسطوخودوس به حیوانات تأثیر داده شد و پس از گذشت 10 روز، درصد کیست‌‌های زنده محاسبه گردید. روش‌‌های آماری بکار رفته بر مبنی تحلیل واریانس یک طرفه و مقایسه t زوجی بوده که به روش معمول برای مقادیر نرمال و به روش بوت استرپ برای مقادیری که توزیع‌‌شان نرمال نبود با توجه به حجم پایین نمونه استفاده گردید. یافته‌‌ها میانگین وزن موش‌‌ها در گروه آلوده به انگل و درمان شده با دوز mg/ml 100 اسطوخودوس در مقایسه با دو گروه آلوده به انگل و درمان شده با دوز 200 و mg/ml 400 اسطوخودوس دارای وزن بیشتری بودند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داده است که کاهش تعداد کیست در گروه‌‌های 100، 200 و mg/ml 400 به ترتیب برابر با 77/7، 84/3 و 95/1 درصد بوده است. نتیجه‌‌گیری نتایج حاصل از این مطالعه نشان داده است که گیاه اسطوخودوس در شرایط درون تنی اثرات بسیار خوبی از خود نشان داده است و می‌‌تواند پتانسیل درمانی برای عفونت ناشی از ژیاردیا را داشته باشد.